Brodor Wilmington yw’r dyn sy’n gwneud y swydd ymddangosiadol amhosibl honno—gyrru i fyny ac i lawr y naid sgïo syfrdanol o serth Harris Hill—a chael yr eira’n berffaith i’r grŵp o siwmperi sgïo cenedlaethol a rhyngwladol a ddisgwylir yn Brattleboro y penwythnos hwn ar gyfer naid sgïo flynyddol Harris Hill. .
Robinson yw’r prif groomer yn Mount Snow Resort, ac mae ar fenthyg i’r criw yn Harris Hill am ychydig ddyddiau i gael tri chwarter isaf y naid yn barod ar gyfer y gystadleuaeth.
Jason Evans, prif domo y cyfleuster bryn sgïo unigryw, sy'n cyfarwyddo'r criw sy'n paratoi'r bryn.Nid oes ganddo ond canmoliaeth i Robinson.
Mae Robinson yn cychwyn ei beiriant, cath winsh Piste Bully 600, ar frig y naid.Ymhell oddi tano mae gwaelod y naid a'r maes parcio a fydd yn dal miloedd o wylwyr ddydd Sadwrn a dydd Sul yma.I'r ochr mae'r Retreat Meadows ac Afon Connecticut.Mae Evans eisoes wedi taro'r winsh i'r angor ond mae Robinson, sticer er diogelwch, yn mynd allan o gab y peiriant i wirio ddwywaith.
Mae'n rhaid i drefnwyr Harris Hill gael trwydded cludiant gwladol arbennig i symud y groomer mawr o West Dover i Brattleboro gan ei fod mor eang, a dydd Mawrth oedd y diwrnod.Roedd Robinson yn ôl ddydd Mercher, gan sicrhau bod y gorchudd eira ar y naid yn unffurf ac yn ddwfn, wedi'i wasgaru'n gyfartal i ymylon byrddau ochr y naid.Mae siwmperi, sy'n teithio ar gyflymder o hyd at 70 milltir yr awr, angen arwyneb gwastad rhagweladwy i lanio arno.
Yn wahanol i lwybrau sgïo, y mae Robinson yn eu llunio gyda choron, rhaid i'r naid sgïo fod yn wastad, o ymyl i ymyl.
Mae'n 36 gradd ac yn niwlog, ond dywed Robinson fod y tymheredd ychydig yn uwch na'r rhewbwynt yn gwneud yr eira'n braf ac yn gludiog - yn hawdd i'w bacio ac yn hawdd ei symud i mewn gyda'r peiriant sydd wedi'i dracio'n drwm.Weithiau, wrth fynd i fyny'r llethr serth, nid oes angen y cebl gwifren arno hyd yn oed i dynnu'r peiriant i fyny.
Mae'r cebl gwifren fel tennyn enfawr, gan wneud yn siŵr nad yw'r peiriant yn mynd i tumbling i lawr y bryn, neu gall ei dynnu i fyny wyneb y naid.
Mae Robinson yn berffeithydd ac yn dra sylwgar o raddiadau tonnog y flanced wen oddi tano.
Mae'r peiriant anferth, sy'n cael ei enwi'n Mandy May, yn beiriant mawr coch gyda winsh anferth ar ei ben, bron fel crafanc.Yn y blaen mae aradr cymalog, ac yn y cefn mae taler, sy'n gadael yr wyneb fel melfaréd.Mae Robinson yn eu trin yn hawdd.
Cododd y peiriant, yn ystod ei daith ar Lwybr 9 o Mount Snow i Brattleboro, rywfaint o faw ar y ffordd, ac mae'n dod i ffwrdd yn yr eira dilychwin.Dywedodd Robinson y byddai'n sicrhau ei gladdu.
A dywedodd Robinson ei fod yn hoff o’r eira arlliw glas y mae’r aradr ar y gwasarn yn ei bigo oddi ar y pentwr enfawr—mae ganddo gast clorin-glas, oherwydd mai eira o gyflenwad dŵr trefol Brattleboro ydyw, sy’n cael ei drin â chlorin.“Nid oes gennym ni hynny yn Mount Snow,” meddai Robinson.
Roedd niwl ar ben y bryn yn hwyr brynhawn dydd Mawrth, gan ei gwneud hi'n anoddach gweld beth oedd Robinson yn ei wneud gyda'i beiriant mawr.Mae'n haws gweld yn y nos, meddai, gyda'r goleuadau mawr ar y groomer.
Mae’r aradr yn creu selsig crwn anferth o eira, ac mae peli eira ar draws y traed yn torri i ffwrdd ac yn rhaeadru i lawr wyneb serth y naid.Drwy’r amser, mae Robinson yn gwthio eira i’r ymylon, i lenwi’r bylchau ar yr ymylon pell.
Daeth bore Iau â gorchudd ysgafn o eira gwlyb gludiog, a dywedodd Evans y byddai ei griw yn cael gwared ar yr holl eira hwnnw â llaw."Dydyn ni ddim eisiau'r eira. Mae'n newid y proffil. Nid yw'n orlawn ac rydym eisiau wyneb caled braf," meddai Evans, gan nodi bod y tymheredd uwch-oer a ragwelir ar gyfer nos Iau ac yn enwedig nos Wener, pan ragwelir y tymheredd. mynd yn is na sero, yn berffaith ar gyfer cadw'r naid yn barod ar gyfer y siwmperi.
Y gwylwyr?Efallai fymryn yn llai perffaith iddyn nhw, cyfaddefodd Evans, er bod disgwyl i’r tymheredd gynhesu brynhawn Sadwrn a hyd yn oed yn fwy felly ar ddydd Sul, ail ddiwrnod y cystadlu.
Bydd criw Evans yn rhoi’r cyffyrddiadau olaf ar ran uchaf y naid sgïo - nad yw’n cael ei chyrraedd gan y peiriant ymbincio trwm - ac yn chwistrellu dŵr arno fel ei fod “fel bloc o rew,” meddai Evans.
Mae Robinson wedi gweithio i Mount Snow Resort am gyfanswm o 21 mlynedd, yn ogystal â phum mlynedd yn Stratton Mountain a Heavenly Ski Resort yng Nghaliffornia.
Yn Mount Snow, mae Robinson yn goruchwylio criw o tua 10, ond ef yw'r unig un i weithredu groomer "winch cath" Mount Snow.Yn yr ardal sgïo, fe'i defnyddir ar rediadau sgïo hynod serth y gyrchfan, sydd yn unrhyw le o 45 i 60 gradd traw.Yn wahanol i Harris Hill, weithiau mae'n rhaid i Robinson osod y winsh ar goeden - "os yw'n ddigon mawr" - ac mewn ardaloedd eraill mae angorau sefydledig ar gyfer y winsh.
"Dydw i ddim yn meddwl bod cymaint o eira yma ag y mae Jason yn ei feddwl," meddai Robinson, wrth iddo wthio tunnell o eira tuag at waelod y naid.
Gwnaethpwyd yr eira gan Evans - cyn guru eirafyrddiwr proffesiynol a drodd yn Harris Hill - wythnos neu ddwy ynghynt, gan roi amser i'r eira setlo a "chychwyn," fel y dywedodd Evans.
Mae’r ddau ddyn yn adnabod ei gilydd yn dda iawn: mae Robinson wedi bod yn meithrin perthynas amhriodol â Harris Hill bron cyn belled â bod Evans a’i griw o Evans Construction wedi bod yn paratoi’r bryn ar gyfer y digwyddiad.Evans hefyd yn gofalu am hanner pibell Mount Snow.
Fe’i magwyd yn Dummerston, aeth i Ysgol Uwchradd Brattleboro Union, a mynychodd Goleg Talaith Keene am un semester cyn i alwad seiren eirafyrddio fod yn rhy gryf i’w wrthsefyll.
Am y 10 mlynedd nesaf, bu Evans yn cystadlu ar lefel uchel ar gylchdaith eirafyrddio’r byd, gan ennill llawer o wobrau, ond bob amser yn colli’r Gemau Olympaidd, meddai, oherwydd yr amseru.Newidiodd i snowboard cross ar ôl sawl blwyddyn yn cystadlu yn yr hanner pibell, ac yn y pen draw daeth yn ôl adref i ddarganfod beth roedd am ei wneud â'i fywyd ac ennill bywoliaeth.
Mae Evans a'r criw yn dechrau gweithio ar y rhiw a'r naid sgïo ar ôl y Flwyddyn Newydd, ac mae'n dweud ei bod hi'n cymryd rhyw dair wythnos i gael pethau'n barod.
Eleni, bu'n rhaid i'w griw adeiladu cyfanswm o 800 troedfedd o fyrddau ochr newydd, sy'n amlinellu dwy ochr y naid, sydd tua 400 troedfedd o hyd.Roeddent yn defnyddio metel rhychog ar y rhan uchaf, a lumber wedi'i drin â phwysau ar y gwaelod, i leihau pydredd, gan fod yr estyllod yn aros yn eu lle trwy gydol y flwyddyn.
Fe wnaeth Evans a'i griw "chwythu eira" am bum noson, gan ddechrau ddiwedd Ionawr, gan ddefnyddio cywasgydd ar fenthyg o Mount Snow i greu pentyrrau enfawr.Gwaith Robinson yw ei daenu o gwmpas—fel rhew eira ar gacen anferth, serth iawn.
Os hoffech chi adael sylw (neu awgrym neu gwestiwn) am y stori hon gyda'r golygyddion, anfonwch e-bost atom.Rydym hefyd yn croesawu llythyrau at y golygydd i'w cyhoeddi;gallwch wneud hynny drwy lenwi ein ffurflen llythyrau a'i chyflwyno i'r ystafell newyddion.
Amser post: Chwefror-24-2020